үч

сущ.

1) месть, отмще́ние, мще́ние, отме́стка

йөрәктәге үч — месть в се́рдце

үч алуның юлларын табу — найти́ спо́собы отпла́ты

2) перен.; в функ. сказ. люби́тель (чего)

яшелчәгә үч — люби́ть о́вощи, люби́тель овоще́й

•

- үч алу

- үч кайтару
- үч алучан
- үч кайтаручан
- үч алучанлык
- үч итеп
- үч иткәндәй
- үч кану
- үч кайту
- үч саклау